Provenintes dos nosos campos e da suor dos seus amos, cada ano eran recolleitos suficientes cereais, centeo, cebada e trigo na aldea para a elaboración de todo o pan consumido anualmente
As principais familias tiñan forno de pan na casa onde era costume cocelo dúas veces por mes. Principalmente pan de centeo, de trigo e en tempos da posguerra de cebada.
Había campesiños que mesturaban a fariña de millo coa de centeo.
Cada forno contaba cunha capacidade de media de sete "ferrados" de gran por fornada.
Os numerosos muíños de moer dos arroios e afluentes galegos, seguen funcionando nalgunhas aldeas galegas aínda con gran de trigo ou centeo cultivados nas súas terras pero é excepcional.
http://aldeasgallegas.com/pan_gallego/PAN.htm
Esta obra está baixo unha