Festa da Romaxe das Cruces en Ribadeo.Acto que ten máis de douscentos anos de antigüidade e que evoca uns feitos bélicos da loita do pobo contra a invasión francesa en 1809.
+ Información Concello de RIBADEO
Feira das cereixas e do viño de Belesar
os días 17, 18 e 19 de maio feira do viño e das cereixas en Belesar. Entre os concellos de O Saviñao e Chantada esta localidade será a sede para catar os viños da zona, a gastronomía típica e os primeiros froitos da tempada.
******************************************************************************************
******************************************************************************************
San Clodio - Festa da Cereixa e do Aceite de Ribas de Sil - 9 e 10 de xuño - As cereixas da zona de Figueiredo atraen a visitantes de toda a contorna na Festa da Cereixa e do Aceite de Ribas de Sil.
****************************************************************************************** ******************************************************************************************
1/06/2019 ó 03/06/2019 XXXIII Festa - Feira da Cereixa de Beade (Vigo) - Feira da Cereixa que terá lugar dende o 1 ao 3 de xuño na parroquia viguesa de Beade. Degustar a cereixas da tempada e desfrutar das actividades programadas para o público de todas as idades.
****************************************************************************************** ******************************************************************************************
06/07/2019 al 07/07/2019 Festa das Cereixas (Laracha) Paiosaco, parroquia de Lestón , coincidindo coa celebración da primeira feira do mes de Xullo.
Ademais dos postos de venda de cereixas haberá varias actividades relacionadas co produto e actuacións musicais que animarán a xornada.. Festa declarada festa de interese turístico de Galicia.
Asociación de Turismo da Costa da Morte
https://www.visitacostadamorte.com/es/axenda/fiesta-de-las-cerezas-de-paiosaco
****************************************************************************************** ******************************************************************************************
San Paio - Romaría das Cereixas (Abegondo) O próximo 30 de xuño e 1 de xullo 2019 o terá lugar na parroquia de Vilacoba, no municipio de Abegondo, a festa relixiosa na honra a San Paio. Actos litúrgicos programados para a ocasión, variadas actuacións musicais e degustación gratuita de cereixas da comarca na popular Romaría das Cereixas.
****************************************************************************************** ******************************************************************************************
06/07/2019 Festa das Cereixas (Culleredo) Festividade gastronómica popular que se celebrará no lugar de Peiro de Arriba, na parroquia de Celas do municipio de Culleredo, o 8 de Xullo. Os asistentes a esta xornada poderán degustar este exquisito froito de tempada e deleitarse coas variadas actuacións musicais."
****************************************************************************************** ******************************************************************************************
Webgrafía: EnComún, PaxinasGalegas y Google como motor de búsqueda
Na Parroquia de Vilarmosteiro, no municipio do Páramo. Feira Tradicional de Gando Espectáculo Ecuestre Actuacións musicais.
Máis info sobre o Páramo e as súas parroquias.
Video https://youtu.be/wUE9n9Ipd3s
"O produto estrela da gastronomía de Vila de Cruces é o Galo de Curral en torno ao que se vén celebrando nos últimos anos unha importante festa gastronómica declarada de interés Turístico Galego.
Tradicionalmente os galos criábanse en total liberdade, cunha alimentación natural composta basicamente por millo, trigo,verzas e herbas. Este sistema de crianza fai que a súa carne acade uns altísimos niveis de calidade e un exquisito e inigualable sabor.
Recollendo esta tradición no ano 1992 o Concello de Vila de Cruces creou a FESTA GASTRONÓMICA DO GALO DE CURRALque ao longo das súas edicións foi medrando en fama e popularidade, asistindo gran cantidade de público a degustar o producto, así como a presenciar os actos culturales e lúdicos que acompañan a festa. O galo de Curral pode ser degustado durante todo o ano nos restaurantes de Vila de Cruces, e pódense adquirir galos vivos ou sacrificados a través da Asociación de Criadores (teléfono 986 532 385), ou na FEIRA DO NADAL DO GALO DE CURRAL que se celebra nesas datas ".
https://gl-es.facebook.com/FestaDoMelindre
https://www.facebook.com/FestaDoMelindre/posts/2406677686012980
https://www.facebook.com/xoan.arco.da.vella/posts/1000245149985814
PÁXINA OFICIAL : http://www.romariaraigame.es/
GALERIAS DE RETRATOS 2018 - 2017 - 2016
LISTA DE REPRODUCCIÓN YOUTUBE RAIGAME 2017
Mostra do viño de Vilachá de Salvadur 2017
Viño de Vilachá D.O. Ribeira Sacra 2016
ENLACE A NOTICIA GALICIA CONFIDENCIAL
https://twitter.com/festadosalmon
O enxaixe de bolillos supón unha testemuña excepcional da supervivenza das artes e oficios populares sendo un exponente da tradición que permanece prácticamente nos seus contextos orixinais. LEER MÁIS
Festa de Exaltación do Viño da Ulla, viño albariño da subzona do Ulla, a única que pertence á provincia da Coruña.
Mostra dos Viños da D.O. Rías Baixas Degustación gratuita de viño, que se podrá tomar acompañado de filloas, pulpo, empanada e pichos tradicionais .
Poderás ver carros de bois cargados cós bocois do viño e catalos disfrutando ao son das gaitas e presenciando do espectacular desfile de gaiteiros.
Outro enlace FOTOS 2017
A Festa do Viño Tinto do Salnés, cuxa primeira edición se remonta ao 1967, reúne a un experto comité de catadores que fai entrega dos premios nun multitudinario almorzo a base de polbo, empanada e carne regado co afamado viño tinto de Barrantes, un caldo froito da fermentación da variedade de uva espadeira e exaltado por numerosos escritores. A programación tamén inclúe unha variada oferta de concertos e actividades culturais, así como a Mostra de Exaltación da Nosa Conserva
Ribadumia atópase nunha situación privilexiada, en pleno corazón do Salnés, limitando cos municipios de Vilanova de Arousa, Cambados, Meaño e Meis.
As comunicacións con Ribadumia véronse favorecidas coa construción da vía rápida do Salnés e da autoestrada A-9, que permiten que a vila estea conectada cos núcleos urbáns máis próximos: Santiago, a 61 quilómetros, Vigo, a 47 quilómetros, Pontevedra, a 22 quilómetros.
FONTE: Web do Concello
Os romanos tardaron máis de cen anos en conquistar aos castrexos. O emperador Augusto entre o 29 e o 19 a.C. conseguiu establecer un triángulo poñendo en cada vértice unha gran cidade, territorio que pasaría a ser a Gallaecia romana. Brácara, Astúrica e Lucus, ámbalas tres Augustas.
A partires de aquí, Lucus Augusti, comezou a medrar e acadou un gran esplendor, ata 166 mil persoas, segundo relataba Plinio. Este momento esplendoroso da historia da cidade de Lugo revívese a traveso da festa do Arde Lucus, nata por iniciativa da Concellería de Xuventude do Municipio.
Fixada dende os orixes na última quincena de xuño, edición tras edición deixa constatacíón da esenza da romanización galega.
Un programa que xira entorno de Roma e que contén actividades como ofrenda ao dios celta Lugh, deidade da luz, cuio nome relaciónase có orixe do topónimo da cidade de Lugo.
Representación de esceas de época como a da constitución do Senado, venta de escravos, exhibicións de cuadrigas, loita de gladiadores, mercado romano e non faltan banquetes ao máis puro estilo de Augusto.
Panem et Circenses, describe a oferta de Arde Lucus.
O banquete digno de César comeza na praza de Santo Domingo e acolle unha cea deliciosa. Como inicio os textos de Caius Apicius cuios recetarios son de base obrigada pra saber o que se cocia nos fogóns romanos. O menu inclúe crema de produtos das hortas e unha rebanada de "panis de piceno", pan moreno untado con allo ou de "panis secundarius" un pan branco untado con mel e deseguido polo ou porco asado. Froitas moi variadas de postre e de bebida non falta o viño.
A continuación disto celébrase o acto de Irmandade dos pobos de Limicorum. Acudindo unha lexión de veciños de Xinzo vestidos de romanos e outros representantes doutras festas romanas de España como os de Cartaxena.
Entre celta e romanos, entre o real e o mítico, lendas sobre a conquista militar e as xestas heróicas dos castrexos ante os invasores, cultos relixiosos intentados exterminar coa chegada do cristianismo.
O río Limia, o que as lexións de Décimo Junio Bruto confundiu có río do esquecemento, negándose a cruzalo ata que o cónsul lles desmostrou que ninguén perdería a memoria. O indeterminado monte Medulio, no que uns antepasados decidiron morrer antes que entregarse e ser escravos do Imperio.
E por útimo Finis Terrae (Fisterra) punto onde se cree que se atopaba o Ara Solis, o altar na honra ao sol que fora feito polos Fenicios e que os romanos usarían nos seus ritos. Seica foi Santiago Apóstol quen mandou destruir ese Ara pero o seu lugar acabou converténdose no final e incio do camiño de Santigo. Foi a sigularidade xeografía das terras de Fisterra a que atraeu de sobremaneira aos romanos.
Fonte: Galicia la historia es una fiesta (Xunta de Galicia)
Fotos : Lu Ca
Publicado por Lu Ca en Domingo, 21 de junio de 2015
Web Oficial http://ardelucus.com
As festas na honra a O San Antonio, 13 de xuño, son celebradas en moitos lugares do mundo.
En Galicia temos moita devoción por este santiño e son moitos os ditos que hai sobre a súa tradición.
- Bicarlle un pé ao santiño axuda a facer que casemos ben.
- As festas do San Antonio tes que ir a buscar parella.
A este santiño tamen se lle invoca para atopar os obxectos perdidos.
En Monforte de Lemos, polas festas de San Antonio, os rapaces da asociación folclórica Lemavos actuan diante do convento das Clarisas.
Acostuma a vir algún grupo de folclore invitado, así puidemos ver en edicións anteriores agrupacións da rexión de Murcia e do país irmán Portugal que podes ollar nalgún dos enlaces inferiores. No 2016 por coincidir a luns soamente actuaron membros da Escola de Infantil de Danza Lemavos e o grupo de Danza Tradicional Lemavos patrocinados pola comisión de festas do barrio de San Antonio de Monforte.
No 2018 acompañou aos Lemavos neste festival folclórico do San Antonio o grupo de música tradicional De Pe Feito que podes ver tanto nas imaxes como na seguinte ligazón á lista de reproducción de Youtube 2018.
Lista de reproducción de vídeos actuación 2018
Lista de reproducción de videos actuación 2017
Lista de Reproducción de Vídeos 2016
ENLACE A FOTOS E VIDEOS 2012 - 2013 - 2014 - 2015 - 2016
http://aldeasgallegas.com/SanAnton/index.htm
Enlace a páxina ano 2015 e anteriores
Accede ás galerías de fotos das alfombras florais dos dez últimos anos
http://www.turismoponteareas.gal/galeria/
"O 20 de marzo de 1963, tres membros da Real Academia Galega presentaron nesta institución unha proposta histórica: Que se declaras Se o dia 17 de maio de cada ano "Dia das Letra Galegas" como data para "recolle-lo latexo material da actividade intelectual galega".
Historia do Día das Letras Galegas
128 letras de cancións populares galegas
E como as letras están de festa aproveitamos para bailar muiñeiras neste día. A romaría Raigame en Celanova acolle dende hai casi vinte anos grupos de baile e folclóre de toda Galicia.
Muiñeiras polas letras galegas anos anteriores
Danza Tradicional en Bóveda 2016
No ano 2009 cando recén se estaban poñendo de moda este tipo de iniciativas-concurso realizaba a seguinte entrevista a un recoñecido cociñeiro madrileño que puido traballar por todo o país e sabe moi ben o que se come e o que se cociña.
Peruchela - ¿Cual ha sido tu primera impresión al conocer esta iniciativa ?
J.M.C.C - Todo lo que sea por incentivar las costumbres sanas como el comer y beber, compartiendo momentos con amigos mejorando con ello las relaciones humanas, es algo muy positivo.
Peruchela: - ¿Cual ha sido tu primera impresión al ver las imágenes de las tapas concursantes?
J.M.C.C -Que entran por los ojos, cumplen los objetivos sobradamente
Peruchela: -¿Cómo sabrías tú elegir a la mejor tapa ?
J.M.C.C - Primero seleccionaría de aquellas que me despertaron los sentidos, básicamente las que me dieron más ganas de seguir comiendo
Peruchela: -Por último, ¿Comerías con tapas?
J.M.C.C -La comida rápida de España son las tapas por excelencia, por eso en nuestro país no proliferaron los locales de otro tipo de comidas rápidas tanto como en otros, he comido con tapas en numerosas ocasiones y .. ¿quién no?.
A costume era ir a un bar e tomar un viño que traia unha tapiña polo mesmo prezo.
Nestes concursos o xurado ten que ser xente pudiente, xa que pagar por unha tapa 1,50 € e a maiores a consumición escapa as posibilidades de moitos. Con estes prezos a maioria non nos podemos permitir percorrer todos os locales concursantes, moi a pesares noso. En vilas como Monforte de Lemos onde levan xa case dez anos con esta iniciativa son máis de 25 locales inscritos á participación.
Si ben é certo as tapas que se elaboran nestes concursos promovidos dende as institucións e o comercio das vilas son dunha alta calidade e díficil elaboración. Ter a posibilidades participar neste concurso, resulta unha experiencia inesquecible para os sentidos e os avistamentos.
Si en Galicia hai bares e funcionan e porque lle poñen o prezo ó vaso e tapa xuntos, unha cousa razoable o que che poder supor 1,50 € na actualidade, hai sitios de 1,30 € e de 1,80 € e logo de 2 € pra riba.
As tapas son parte do acompañamento das bebidas sendo unha costume visitar varias tabernas xuntas para probar diferentes tapas.
Isto é o que fai un gran número de persoas ao longo do ano.
XIX MOSTRA DO ACEITE DE BENDILLÓ 2019
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Dende que comezou este novo século vénse celebrando, nunha contorna secularmente vinculado coa produción artesanal do aceite, Bendilló, en Quiroga, unha mostra anual na que se dá a coñecer aos visitantes o antigo modo de extracción do aceite.
Na galería de imaxes pódese apreciar, o molino e as partes que o conforman para dar como resultado logo o produto. A pila de moer, o mazo de prensar, a decantadora e tamén a besta, representadora das súas precursoras.
Esta demostración está acompañada da presenza de productores da zona que venden: licores de aguardentes, mel, pans, castañas secas e o aceite, aos compradores que adquiren neste día comestibles naturais ao 100 %. O grupo de danzas e gaitas rexional ameniza con varios actos a xornada e os postos de pulpo e churrascos están asentados para os máis animados en prolongar a súa estancia ata o atardecer.
A poucos metros de aquí comeza a Ruta do Mel e do Aceite que pasa polas aldeas de ParadaSeca, Parada Piñol, Rugando, Villarmel e Cereixido. Desde a N-120 pódese acceder a ela.
A TRADICIÓN DO ACEITE EN GALICIA
A presenza de olivares en terras sur orientais de Galicia que gozan dun clima oceánico mediterráneo remóntase a éra castrexa. "Estes antigos pobladores, alimentábanse ademais con aceitunas, pero descoñecían os métodos de extracción do aceite, xa que na súa dieta só empregaban graxa animal".
Coa conquista dos romanos, os coñecementos destas técnicas foron transmitidas e Galicia converteuse entón nun dos territorios conquistados do que máis aceite se transportaba en ánforas para a capital, ROMA do 130 ao 250 DC.
Logo dos árabes, na conquista de América polos españois, a produción deste prezado líquido curativo, medicinal e alimentario, incrementouse en zonas como Baiona ou Pontevedra pola necesidade de exportación ao Novo Continente descuberto, pero os Reis Católicos, nunha política de favoritismo a outras zonas do reino, fixo arrincar unha gran cantidade de olivares nesta terra, o que supuxo o declive final no século XIX..
LUGARES
Quiroga, Ribas de Sil, Valdeoras, Larouco, Verín, Tomiño, Ou Rosal ou A Garda, son na actualidade "comarcas" nas que se seguen cultivando olivares e elaborando un produto autóctono de propiedades inigualables.
A árbore de maio tan extendida en todo o mundo atópase tamén en Galicia.
Cruces ou Postes cubertos de flores postos nos quintairos, nas prazas ou nos zaguáns có nome de maios.
Rei de Maio, un rapaz que sae polas rúas das vilas e aldeas ataviado con flores e follas e acompañado por outros rapaces cantando cantigas, parando nas prazas. O Maio cantaba as estrofas e os nenos repetían a copla.
Vicente Risco recolleu que en Entrimo esta costume, que era moi semellante á de Castela e que en Laza, Verín, os homes unha semana antes van buscar unha árbore e tráena ao lombo colocándoa o día 3 no labradío. O día da cruz popularmente é coñecido pola fama de derrama de colleitas que se sofre se xea esa noite.
Na tradición dos maios en Galiza atopamos uns esconxuros contra os vermes no campo e pregos para que sexan boas as vindeiras colleitas.
Seica en Pontecesures a noite do 29 de abril os campesiños percorren o campo con fachós de palla cantándolle as colleitas.
Vincenti en "El alma popular" da unha versión desta practicas en Padrón e nas dúas marxes do Ulla, na noite do 30 de abril de esconxuro de vermes.
Noutras aldeas, Campaña , San Lois, Estramundi..saian ao primeiro canto do galo facendo en torno as leiras de cereais unha ronda de lumes.
Preto de Noia, en Santa Maria de Roo, tamén celébrase a víspera do día 1 , xúntanse os veciños no outeiro facendo unha fogueira e unha danza circular cunha cantiga:
Na Mahia o poeta Tobío Campos recolleu esta costume nomeada "alumiar o pan" que se facía para que medrasen as colleitas e Deus as librase de Pestes e pedras
Noutras localidades de Galicia facíase con auga bieita asperxendo as leiras con xestas ou codesos, que logo chántanse neles.
En Mourente preto de Pontevedra a fórmula desta beizón dicía esi:
"Cobras e Sapos
Bruxas e Ratos
Toupas e Meigas
Fóra das miñas Veigas"
Chantar os ramiños nos campos e lares en moitos lugares de Galicia era o enramallamento, Meira, Quiroga en Lugo ou mesmo en Pontevedra onde enfeitan ós carros de bois, o que derivou logo no Corpus en Redondela a ataviar ao boi con ramallos.
http://www.funjdiaz.net/folklore/07ficha.php?ID=258
http://www.orballo.org/?page_id=145
OS NOSOS CULTIVOSA feira iniciarase pola mañá e estará aberta ata o serán e nela haberá á venda produtos de todo tipo relacionados co cultivo da terra. Ademais, todas as persoas asistentes levarán unha planta de recordo completamente de balde e durante o día celebraranse dous sorteos con produtos doados polos expositores.
Haberá lugar para xantar no propio recinto, aínda que San Sadurniño ofrece un grande abano de opcións para sentar á mesa por bo prezo. Desde o departamento de Turismo aconséllase reservar previamente, posto que nos días en que hai feiras ou mercados os restaurantes do territorio adoitan ter unha alta ocupación.
O recinto contará cunha grande carpa.
A ostra de Arcade-Soutomaior é das máis cotizadas e das pioneiras en comercializarse e exportarse fora de Galicia. A variedade é “ostrea edulis” que posue un sabor ligado as auguas nas que se cría, a desembocadura do río Verdugo. A primeira edición desta festa organizouse no ano 1987 por primeira vez có obxectivo de potenciar o seu consumo e proxectar a imaxe do lugar de Arcade como un punto de referencia na produccion e comercialización da mesma.
Mais Info : http://www.soutomaior.com/festa_ostra_cast.html
Un dos motivos desta celebración e atraer xente ao lugar de San Ciprián, no concello de Cervo, para ofrecerlles a oportunidade de degustar mariscos, pescados e empanadas, sendo o mexillón sen dúbida o protagonista. Cociñado de todas as maneiras coñecidas atoparáse en cada un dos locais hosteleiros da vila a disposición do publico.
www.sansimondacosta.com
http://vilalba.org/contidos/festa-do-queixo-de-san-simon-da-costa-5/
Tfno. Concello: 982 510 305
Tren da ruta da lamprea e do viño do condado do Tea
"Arbo é a Capitalidade Galega da Lamprea por excelencia."
As Pesqueiras ou Pescos de Arbo, son muros de pedras paralelas que se adentran na auga en diagonal ou batería da corriente de auga"
O río Deva que leva as súas augas por terras de Arbo, provee as súas xentes desta e doutras especies de peixe, moi apreciados na gastronomía galega. http://aldeasgalegas.com/index.php/rios-de-galicia#deva
INFORMACIÓN SOBRE A LAMPREA
Txt. Este enderezo de correo está a ser protexido dos robots de correo lixo. Precisa activar o JavaScript para velo.
A lamprea, "Petromyzon marinus Linnaeus 1758", é un dos seres mais primarios e menos evolucionados do mundo animal coa nada despreciable antiguedade de 500 millóns de anos.
As terras galegas son o último reducto da península. Ou Pai Miño (Arbo) e o Ulla (Pontecesures e Padrón) poden presumir de ostentar o máis alto rango de distinción na súa explotación comercial e a súa preparación culinaria.
De xaneiro a marzo, a lamprea está en plenitude de tempada aínda que tamén os meses de abril e maio poden ser bos.
Fai anos, en España, tamén había lampreas en Estremadura, Andalucía, Levante, Cataluña e Aragón. Agora, soamente atópanse en ríos da cornisa atlántico-cantábrica.
MORFOLOXÍA:
A lamprea conserva as características máis primitivas dos primeiros invertebrados.
O corpo da lamprea é alargado, con dúas aletas dorsales situadas no terzo posterior e unha pequena aleta caudal. A diferenza doutros peixes carece de opérculos branquiales e as aberturas limítanse a setes pares de "olluelos" ou orificios dispostos en dúas filas paralelas a ambos os dous lados da cabeza.
Este ciclóstomo adoita ser pardo amarillento ou verdoso-azulado, con manchas amarillentas mentres que o ventre é de cor clara. Ten dous aletas e a súa cola termina en punta.
A súa pel carece de escamas, é lisa e escurridizamente viscosa. Si alcanza o metro de lonxitude estaremos falando dun bo exemplar.
É un peixe caracterizado por carecer de mandíbula e dispoñer dun esqueleto cartilaginoso sen partes óseas.
BIOLOXÍA:
O seu ciclo vital resúmese fácilmente: nace nos ríos, baixa ao mar para alcanzar a madurez e volve ao río a desovar onde morre.
Ten xa que logo dúas fases ben diferenciadas. Tras unha fase larvaria continental migra ao mar. Permanece no océano uns tres anos e retorna ao río a reproducirse tralo que cal morre en pouco tempo.
A fase mariña da especie aínda presenta grandes incógnitas. Logo de dous ou tres anos no mar alcanza a súa madurez e o seu instinto reproductor tráelle de regreso ás canles fluviales e é neste momento cando se procede a súa captura.
ARTES DE PESCA:
Os métodos de pesca máis genéricos son as redes e as pesqueiras.
As redes e as súas variantes son propias das zonas de estuario e desembocadura, mentres que as pesqueiras o son das zonas máis altas
As pesqueiras, verdadeiras xoias do tempo dos romanos (do s. V a. C. ata o s. II d. C.), son enxeñosas construcións formadas por grandes sillares de pedra. Están situadas dentro do río e se alinean en perpendicular ou en oblicuo ao curso da auga. A súa estratéxica situación provoca captúra dos peixes cando remontan o río.
Os volantes son redes que cruzan o río en perpendicular e derivan empuxadas pola corrente.
Os butróns -nasas cónicas ou cilíndricas- son aparellos de malla e aros de ferro cun orificio de entrada e sen saída. Sitúanse no fondo do leito polo que son menos acaparadores que as redes.
Outra modalidade ou técnica é a fisga, francada ou tridente que consiste nun pau longo cunha serie de puntas no seu extremo inferior co que se cravan as lampreas.
LAS PESQUEIRAS DO MIÑO:
De Salvaterra a Crecente hai uns 30 kms de curso fluvial xalonado por estes muros.
As pesqueiras do Miño están formadas por varios poios ou pescos de pedras encaixadas a modo de puzzle. Non hai cemento nin outro elemento de sujeción.
As medidas son dispares. Hai pesqueiras dun ou dous poios e hainas ata de seis.
As pesqueiras múltiples do Miño mais semellantes ás do Ulla- crean correntes nos ocos que hai entre os pescos. Nestes corredores ou pasadizos dun metro de ancho chamados rúas- colócanse os butrons.
Arbo é a Capitalidade Galega da Lamprea por excelencia.
As pesqueiras ou pescos de Arbo son muros de pedras paralelos que penetran na auga en diagonal ou batería á corrente do auga.
O Miño chegou a ter unhas 700 pesqueiras. Na actualidade consérvanse unhas 400.
OUTRAS ARTES DE PESCA DO MIÑO:
No Baixo Miño, cerca do mar, péscase con trasmallos chamados miños ou lampreeira.
Estas redes de deriva miden uns 115 metros de longo e 2,5 de alto. O traballo desta arte de pesca é ben sinxelo, lárgase a rede e por efecto da corrente vai pescando soa.
A tempada de pesca para estes aparellos ábrese o primeiro de xaneiro.
Outra arte de pesca é o rodeiro ou a ancestral rede cabaceira, malla que se utiliza lastrada e pendurada dunha aboiar flotante. A rede lárgase nos pozos e remolinos e traballa flotando atrapando ás lampreas que soben.
A Presa de Frieira, en Ourense, é o peor inimigo da lamprea no Miño. Esta barreira infranqueable é un obstáculo insalvable que obriga á especie a frezar augas abaixo ou nos afluentes.
As ESTACADAS DO TEA
No Miño, parte das lampreas remontan un dos seus tributarios, o río Tea.
Utilízase un método único para captúra da lamprea: as estacadas.
Son construcións ou empalizadas de madeira que cruzan o río en perpendicular. Constan de varios alicerces duns dous metros de alto sobre os que se pousa unha pasarela, onde se colocan os pescadores.
As estacadas mais habituais fanse con alicerces de eucalipto ou piñeiro pero na actualidade xa hai estacadas metálicas coa innovación do método tipo ponte elevadizo mediante poleas.
As lampreas remontan o río pegadas ao fondo, cando pasan por baixo das estacadas os pescadores crávanas coas fisgas ou francadas.
O río está segmentado en postos de pesca desde Salvaterra de Miño ata Ponteareas.
Ao contrario da sucesión das pesqueiras, non se explotan por herdanza familiar. Estes postos van a sorteo libre entre aqueles pescadores que os soliciten.
O sorteo público realízase a primeiros de xaneiro.
A tempada empeza a mediados ou finais de xaneiro ata o último día de abril. O horario de pesca abarca desde as nove da noite ata as oito da mañá do día seguinte. Os domingos son días inhábiles.
Enlaces de Interese, reportaje completo:
http://www.miguelpesca.com/la%20lamprea.htm
"Un concello agrogandeiro, do interior lucense, onde ademais de atopar un inmenso patrimonio cultural e natural, poderán coñecer a súa gastronomía, as súas xentes e os seus costumes... Friol, coñecido na bisbarra pola súa afamada gastronomía, referente da feira anual do queixo de Friol e do pan de Ousá, ten moito máis que ofrecer. Forma parte da Reserva da Biosfera “Terras do Miño”, ofrece interesantes percorridos por diferentes variantes do Camiño Primitivo, e polo Camiño Norte de Santiago, ofertas museísticas como a visita á Torre Fortaleza de San Paio de Narla, instalacións fluviais ó longo do Río Narla, e áreas recreativas en diversas parroquias,... merece unha visita que sen dúbida repetirán. E remato cun recordo sempre agarimoso para toda esa nosa xente que se viu obrigada a emigrar a terras lonxanas. Para todas esas persoas que con entusiasmo esperamos o seu retorno, e tamén para todos aqueles que por diversas circunstancias, xa nunca voltarán. José Ángel Santos Sánchez (Alcalde de Friol)"
Máis info http://www.concellodefriol.es/
A FRANCESADA
Esta guerra din que foi unha das maiores dende as Revoltas Irmandiñas
Chegaban batallóns de soldados a conquistar o territorio.
Fixeron moitas aíadas derramaron colleitas ou as levaron enteiras
Moitos franceses están enterrados en terras galegas, isto permanece na nosa memoria histórica.
VIGO "LEAL E VALENTE VILA" a primeira que se liberaba a sí mesma da ocupación napoleónica.
Cristo da Vitoria patrón da cidade
Un Escabecheiro do Berbés de nome Carolo tivo a iniciativa de tirar a hachazos a porta da Gamboa, cando caeo abatido un rapaz dunha aldea de Pereiro de Aguiar en Ourense chamada Cachamuiña colleulle o relevo e rematou de derribala atravesando a barreira que separaba á cidade da súa liberación.
A memoria colectiva é un valor a seguir fomentando nas sociedades futuras e nas presentes, debemos dar a compartir a sabedoría popular .
A celebración de festas rememorativas destes acontecementos, das batallas contra os franceses, salpícanse pola xeografía galega anualmente.
http://www.avcascovello.com/
Fotos : Laura Alonso
Os seguintes enlaces conteñen información sobre a tradición do Ferro nestas terras
https://jomacacuchillos.wordpress.com/2015/01/27/un-poco-de-historia/
https://mafartesania.com/category/feira-da-artesania-do-ferro-de-riotorto/
http://www.herculesediciones.com/gl/un-homenaje-a-los-ferreiros-de-lugo-por-jose-manuel-salgado/
http://www.concelloderiotorto.gal/es/content/el-pasado-de-riotorto
Para coñecer a actualidade dos viños españois o ideal é comprar unha guía onde aparezan reflectidos.
Nada máis chegar a Quiroga aprecio que " os quirogueses" saben disto e entre os postos ambulantes que fan o preámbulo á feira do viño, atopo libros e guías a escoller.
Esta feira é unha xuntanza anual de coselleiteiros da Ribeira Sacra, sendo a subzona que máis uvas vende ás grandes marcas consolidadas desta D.O. As casetas teñen escritas en letras grandes a parroquia da que son. Os colleiteiros na súa maioría acoden cos excedentes do viño producido e nestes dous días de feira aproveitan para recoller pedidos para a seguinte tempada, dar a catar a súa produción e compartir cos asistentes momentos de confraternidade e bo rollo.
Produtos naturais como polen, mel, aguardentes varias e embutidos atópanse no recinto da feira, cada un deles especificando claramente a súa procedencia e a naturalidade garantida.
Como é habitual o posto máis visitado neste tipo de feiras é o da alfarería. Xarras e vasos pintados ao momento son vendidos ás cuadrillas de mozos vindos para a ocasión. Os cales colgaránse ao pescozo como é tradición e encherán unha e outra vez ata completar a cata de todos os viños expostos.
Volvendo ao preámbulo da feira do viño cabo destacar os postos asentados para vender queixos, pans, bolas de millos e doces rexionais e nacionais, maquinaria para a horta e o céspede, antiguedades rebuscadas, cestas de mimbre da etnia xitana da comarca, e tamén atrapasoños dos artesanos indíxenas ecuatorianos vindos a estas terras.
E aínda que na feira tamén houbo mercadillo de roupas e Tómbola, non lles fago, máis que mención, así que si queren velo por si mesmos, non deixen de asistir á próxima feira do viño QUIROGA
O grupo de gaitas e danzas de Quiroga, actúa ano tras ano para inaugurar a ocasión e deixa oír o Himno do Antigo Reino de Galicia, amenizando as copas de viño que os presentes van a degustar
http://www.galiciadigital.com/opinion/opinion.4368.php
"Amandi é a historia dun resurxir continuo, dun negarse a perder a batalla. Amandi é o sudor e a esperanza dunha xente convencida de que o futuro tamén pode ser seu. Iste futuro, empezouse a escribir cando un grupo de veciños decidiu revitalizala antiga feira de gando do domingo de Ramos; por elo invitouse aos colleiteiros de viño da zona de Amandi a que trouxeran a capitalidade do municipio unha pequena mostra dos seus caldos. Por parroquias, o Amandi, colleitase en: Doade, Amandi, Lobios, Pinol, Santiorxo, Bolmente e parte de Anllo San Martiño e Anllo Santo Estevo. En total son 200 hectáreas de viñas, repartidas entre algo máis de 300 viticultores, e con 29 adegas inscritas no Consello Regulador."
Fonte: Web do Concello http://www.concellodesober.com
Os primeiros anticuarios pódense situar na historia no século XV, no Renacimiento; época na que se fundaron Academias onde se constituíron as diferentes ramas da Arqueoloxía. Nas súas orixes os Anticuarios preocupáronse principalmente do campo literario e humanista. No século XVI fundouse a numismática española por D. Antonio Agustín. Foi no século XVII e XVIII cando realmente as investigacións dos anticuarios progresaron e formaron coleccións de obxectos antigos e dedicáronse con intensidade ao seu estudo. No século XIX, as ramas da arqueoloxía estendéronse e multiplicaronse de xeito asombroso chegando a acadar un carácter científico.
A exposición que ten lugar en SARRIA, reúne un gran número de obxectos relacionados con ideas, gustos, feitos e costumes dos nosos antepasados. Aquí o visitante vai ter a posibilidade de adquirir obxectos artísticos e ideais.
Pinturas, esculturas e participando delas , cerámica, vitraria, eraria ou broncería, cerraxería, tormentaria, armería, pezas de gliptoloxía, dactilioloxía e musivaria.
Como obxectos ideais, que nos transmiten nada máis velos unha noticia e idea do pasado, pódense atopar iconos, símbolos, libros, selos (esfraxística), moedas e medallas (numismática). Obxectos auténticos e de colección.
A oferta en obxectos que nos serven para ornato das nosas habitacións, servizo e comodidade, mobles, cornucopias, tapices, reloxos.
Bastantes pezas de mobiliario eclesiástico, altares, pilas, insignias. libros litúrgicos, retablos, candeleiros e candelabros.
Si é coleccionista ou quere adquirir algo único a un prezo xusto, nesta Feira é o momento e Sarria o lugar. Os anticuarios da comarca xúntanse este día cos vindos doutros lugares da xeografía galega aumentando a oferta e convertendo a esta feira na máis importante cita anual do sector das antiguedades.
Cada mes de abril pódese vir visitar esta FEIRA DE ANTICUARIOS DE SAN LÁZARO.
VERSION PRIMEIRA http://aldeasgallegas.com/sarria.html
O Páramo, Paradela, Láncara, Samos, O incio, Sarria e Triacastela conforman a comarca das terras de SARRIA.
Triacastela está considerada como un lugar estratéxico por estar situada ó lado dos " Alpes Galegos " . Polo mes de abril vénse celebrando a Feira de Artesanía e Productos da Zona.
Evento que celebra grazas a asociación de mulleres rurais Tres Castros e a asociación de Artesanas do Tear.
Este municipio ocupa máis de 50 km2, conta con oito parroquias e está sito no camiño de Santiago entre o tramo comprendido entre o Cebreiro e Samos
Da extraordinaria calidade dos productos expostos. entre os máis de 60 expositores que se dan cita no lugar, destaca o posto de promoción da carne de vacuno de raza Cachena, o posto do queixo  «estilo Cebreiro» e os do pan artesán
Postos tradicionais como o de cestería ou o do tear, tallas en madeiras, tallas en márrmore, traballos en coiro.
Cautiva a chegada o lugar a presenza dunha construccón antiga semi abandoada que traslada a nosa mente, ao momento, ata a idade media. Asombra igualmente coa súa presenza a centenaria nogueira que se pode ver nas imaxes.
E sen ir moito máis lonxe, a Igrexa Románica de Santiago de Triacastela acaba de trasladarnos da actualizade a historia desta fermosa vila galega.
Enlace reportaxe orixinal : http://www.aldeasgallegas.com/triacastela.htm
.JPG)
Fotos: Tamara Lebón y Peruchela
La representación de las antiguas Ferias Medievales es una gran escenificación de aquella época. Es una gran actividad lúdica de las gentes de hoy con el interés de perpetuar en la memoria otras gentes con otras costumbres en estos mismos lugares.
Se realiza en numerosos puntos de la geografía española y año tras año cuenta con mayor afluencia de público y de participación.
Cuando esta feria se celebra en un lugar como Monforte de Lemos, la que fuera una de las principales villas feudales gallegas, la fiesta se convierte en algo más .
Resulta fácil trasladarse a la época de los curanderos y magos del medievo, ya que los puestos de jabones artesanos, cristales, minerales y amuletos invitan a ello.
Plantas medicinales de todo tipo y para todo tipo de dolencia o tratamiento, puédense encontrar en este día así como disfutrar de la contemplación de aves de Cetrería, tan comunes en otras épocas.
El torneo Medieval del duelo Ecuestre se ha representado por primera vez en la edición 2015, teniendo una gran acogida entre los asistentes al evento. El Riepto o Reto, al que otrora se recurría para probar la verdad o falsedad de una acusación, terminada muchas veces de ese modo.
Los visitantes de esta feria medieval disfrutaran de una jornada de ocio diferente, en especial los niños que tienen la oportunidad de montar en los burritos llegados hasta aquí para la ocasión, practicar su puntería con las flechas y alucinar con la demostración de cetrería. Estas posibilidades se pueden complementar a la perfección participando en los talleres de oficios dispuestos en las diferentes calles, zoqueiras, tejedoras, tallistas, alfareros...
Los puestos de artesanias aumentan en cada edición, la belleza e ingenio sorprenden gratamente al público asistente. Ornatos en cuero, plata, madera, piedra o cristal. Símbolos mágicos, Celtas, Vikingos... Tatuajes de quita y pon, churros de chocolate, crepes recién elaborados, puestos de panes típicos del país, hacen las delicias de los más golosos y para los más clásicos los puestos de pulpo no faltan mientras al fondo se escuchan las gaitas llenando las calles de ese nostálgico Son que producen.
La plaza de Abastos abre durante los dos días de la feria y en el además de asentarse los puesto clásicos de cada día se le añaden otros puestos de viandas venidos de otros puntos de la geografía gallega, chocolates, quesos, roscas...
Ya para terminar, explicarles a los hasta aquí llegados que en muchos negocios hosteleros tienen ofertas de época todo el fin de semana que podran degustar acompañados de los vinos de esta zona de la Ribeira Sacra.
Por la noche en los PUB de la calle Duquesa de Alba se sirven los tradicionales chupitos medievales.
Esta celebración en Monforte de Lemos se realiza coincidiendo con los dias grandes de la Semana Santa, así que si quieres conseguir alguna de las exclusividades que en este evento se ofrecen no te olvides planificar venir a vivir alguna edición. Te esperamos!!!
Enlace a galería de Fotos 2018
PONTES DE GATÍN BECERREA LUGO Becerreá es el umbral de para recorrer una de las zonas más agraciadas por la naturaleza: los Ancares. Es el punto de partida para acceder a la Sierra de Ancares pero cuenta tambien con sus propios espacios naturales entre los que destacan las orillas del río Navia...
Ler +...http://www.xoanarcodavella.com/2016/02/campodola-quiroga-lugo.html?m=0 La Comarca de Quiroga incluye los municipios de Folgoso de Caurel, Quiroga y Ribas de Sil, en la zona conocida como Ribeira Sacra. Estos dos últimos municipios, bañados por el río Sil junto con el de Folgoso, en las sierras de O...
Ler +...http://aldeasgallegas.com/Castroncan/castroncan.htm Castroncán (Campo antigo da feira e castro prerromano). PDF de INTERESE Samos sería un lugar onde os veciños dos castros da Roda do Castro, do Castro da Margarida, os do Castroncán, os do Castro de Loureiro, celebraban a asemblea máis importante do ano; o...
Ler +...
.jpg "Milo, Profesor de danza e canto tradicional có seu grupo")
.jpg "Lemavos bailando na praza da antiga escola de Vilanova dos Infantes")
.jpg "Pandereteiras nas escaleiras da igrexa parroquial")
.jpg "curandeiro")
.jpg "rosal ornamental")
.jpg "plaza maior")
.jpg "Participantes no festival folclórico 2018")
.JPG "Grupo de música tradicional De Pe Feito")
.jpg "Cadelos")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "Pilongas, castañas Secas")
.jpg "Aceiteros postos")
.jpg "Aceiteros postos")
.jpg "Aceiteros postos")
.jpg "Aceiteros postos")
.jpg "Aceiteros postos")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "entorno Feira")
.jpg "proceso extración do aceite")
.jpg "cámara fotos")
.jpg "cámara fotos")
.jpg "cámara fotos")
.jpg "cerámica")
.jpg "cerámica")
.jpg "cerámica")
.jpg "telefonos")
.jpg "teléfonos")
.jpg "ciclo")
.jpg "moto")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.jpg "varios")
.JPG "herbas")
.jpg "rapaz")
.jpg "paisano")
.jpg "cabaleiros")
.jpg "cabaleiros")
.jpg "cabaleiros")
.jpg "burrito")
.jpg "tiro con arco")
.jpg "demostración cetreria")
